Pudełko od firmy JoyBox dostaję już regularnie od pewnego czasu. Uwielbiam dzień, kiedy dostaję od kuriera sms z wiadomością, że idzie do mnie paczka. Zazwyczaj, dzięki świetnie prowadzonej stronie na Facebooku, wiem jakich produktów mogę się mniej więcej spodziewać. Jednak firma JoyBox uwielbia zaskakiwać, o czym zdołałam przekonać się w tym miesiącu.

Oprócz 6 standardowych produktów do mojego boxa dołączony był gratis - serum od firmy Mincer Pharma.

Kiedyś serum było dla mnie nieznanym kosmetykiem. Dopiero dzięki lekturze książki o Koreańskiej pielęgnacji dowiedziałam się jak wiele korzyści płynie z regularnego stosowania serum na krem. Od tamtej pory szukałam produktu, który spełni obiecywane przez autorkę książki efekty. I udało się. Serum od Mincer Pharma z witaminą C to ratunek dla mojej skóry, która przez wiatr i niską temperaturę zaczęła zbytnio się wysuszać. Suche skórki na nosie, łuszczące się okolice brwi i powiek stały się moją zmorą. Do czasu, aż zaczęłam stosować serum. Okolice oczu są bardzo wrażliwe i nie wszystkie kosmetyki są do nich dostosowane. Serum nie podrażnia mojej skóry, nawet tak wrażliwej jak okolice powiek. Jestem zakochana w tym produkcie i mam plan zapoznać się z innymi kosmetykami tej marki.

Żel z aloesu to produkt, który od pierwszego użycia stał się moim ulubionym kosmetykiem pielęgnacyjnym. Jego szerokie zastosowanie, niska cena oraz dostępność sprawiają, że zawsze mam w szafce jego zapas i stosuję kilka razy w tygodniu. W Internecie istnieje mnóstwo opinii, postów i vlogów na temat magicznego działania aloesu w wielu różnych aspektach. Ja jednak chciałabym przybliżyć Wam w jaki sposób żel z aloesu sprawdza się u mnie.

TWARZ

Aloes ma właściwości nawilżające dzięki czemu idealnie nadaje się zamiast kremu. Jest lekki i wchłania się błyskawicznie przez co zazwyczaj stosowałam go zamiast kremu na dzień. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie aby aplikować go na noc. 

WŁOSY

Wielokrotne słyszałam, że żel z aloesu redukuje świąd oraz łupież. Z moim problemem dermatologicznym się nie uporał ale za to idealnie sprawdził się jako dodatek do maski. Po umyciu głowy mieszam maskę z żelem w proporcji 1:1 i nakładam na włosy. Czasami spłukuję po 15-20 minutach, częściej jednak stosuję godzinny kompres owijając włosy folią i ręcznikiem. 

SKÓRA

Żel z aloesu łagodzi wszelkie podrażnienia. Podczas lata i sezonu na komary nie rozstawałam się z nim na krok ponieważ rewelacyjnie koił świąd w miejscach ugryzienia. Sprawdzał się także w przypadku poparzeń słonecznych oraz po depilacji czy goleniu. 

Skład (marka Grovita):

Aqua, Aloe Barbadiensis Extract, Propylene Glycol, Glycerin, Symphytum Offcinale Extract, Panthenol, Allantoin, Carbomer, Triethanoloamine, DMDM Hydantoin

Jego cena to około 12 zł. Jest to śmieszna cena jak na tak dobry kosmetyk.

              A wy kiedyś stosowałyście aloes w pielęgnacji?

A właściwie paski. Ostatnio zdałam sobie sprawę, że w mojej przepełnionej szafie, pełnej podobnych do siebie ubrań w liczbie milion mam... jeden pasek i to już taki w nie najlepszym stanie. Nie wiem jak mój wrodzony zakupoholizm dopuścił do takiej sytuacji, jednak ostatnio próbując zestawić kilka moich luźnych tunik z legginsami stwierdziłam, że przydałoby się coś podkreślającego talię. Potrzebuję także zwykłych pasków do spodni. Czekają mnie więc upragnione zakupy i kupno paru pasków w różnych kolorach żebym swobodnie mogła łączyć je z ubraniami w mojej szafie. 

Koniecznie taka, którą należy rozbić żeby wyciągnąć pieniądze. Będę tam zbierać kasę na wakacje 2018.

Już od jakiegoś czasu interesuję się całonocną miodową maseczką od koreańskiej firmy Holika Holika. Producent obiecuje głębokie nawilżenie, a gdy spadnie temperatura i zaczną się wietrzne, mroźne i deszczowe dni, moja cera najczęściej wysusza się w każdym możliwym miejscu, czasami łącznie z powiekami. Postanowiłam więc zakupić maskę całonocną i zobaczyć jak się sprawdzi.

Już w trakcie wakacji zastanawiałam się nad kupnem Happy Plannera. Ostatecznie kupiłam jednak notes w Tk Maxx i postanowiłam stworzyć swój kalendarz sama. Póki trwał mój urlop i cierpiałam na nadmiar wolnego czasu, rysowanie i projektowanie stron było moim ulubionym zajęciem. Gdy wróciła praca, a zaraz zaczną się i studia, okazało się, że czasu na tworzenie pięknego "Bullet Journal" po prostu brakuje. Zdecydowałam się więc na zakup tygodniowego plannera od Madamy, przepełnionego motywującymi cytatami oraz zadaniami, który mam nadzieje pomoże mi w organizacji w 2017 roku. Planner umieszczam na samym końcu Wishlisty, ponieważ został już opłacony i powinnam go otrzymać pod koniec Października.

Jesteście ciekawi co znalazło się w najnowszej edycji JoyBoxa? Dzisiaj zapraszam Was na post, w którym pokażę Wam zawartość pudełka oraz wyrażę swoje zdanie na temat kosmetyków, które udało mi się przetestować.

Niestety w pudełku tym razem pojawiło się sporo produktów nietrafionych. Podkład firmy Delia okazał się sporo za ciemny, odżywkę otrzymałam do włosów jasnych a lakier do paznokci wylosowałam w kompletnie nie swoim kolorze. Do tego brązujący balsam do ciała schowałam do szafy - obecnie jestem jeszcze muśnięta słońcem więc nie muszę korzystać ze sztucznego, a łagodzący balsam po opalaniu przyda się dopiero za rok, urlop miałam w Lipcu i obecnie nie mam kiedy zażywać słonecznej kąpieli.

Tatuaż - dla niektórych zbędny gadżet, dla mnie coś fajnego i oryginalnego co urozmaiciło pudełko. Choć jeszcze go nie wykorzystałam, wzór jest interesujący i z pewnością się nie zmarnuje.

Chusteczki do higieny intymnej - idealne w podróż, aby móc odświeżyć się gdy zabraknie prysznica. 

Krem do rąk - fajna, poręczna buteleczka. Zapach kremu przyjemny, ładnie się wchłania.

Świeczka Yankee Candle - cudowny, długotrwały aromat. Kolejny fajny dodatek do pudełka pełnego kosmetyków. Osobiście jestem fajnką świeczek zapachowych i choć od kwiatowych wole zapachy czekolady, wanilii czy cynamonu, produkt bardzo przypadł mi do gustu.

Szminka Wibo - choć kolor niekoniecznie mój, produkt znam i bardzo lubię. Posiada właściwości nawilżające i dobrze się rozprowadza. Jest jednak średniotrwała.
Yasumi - witamina C. Z racji, że jest to produkt przecizmarszczkowy i moja 22 letnia skóra jeszce go nie potrzebuje, podarowałam ampułkę mamie.
Krem do twarzy Amaderm - już kiedyś zużyłam całe opakowanie. Krem jest bardzo lekki, szybko się wchłania i zostawia na skórze lekką powłokę. Jego minusem jest mało przyjemny zapach.
Moimi ulubieńcami pudełka okazały się - krem do stóp firmy Vianek oraz płyn micelarny Biolaven. Ja osobiście należę do osób, które z kremu do stóp nie korzystają. To się jednak zmieniło. Ten produkt tak szybko się wchłania, że aplikuje go zaraz po kąpieli i siedząc zmywam makijaż. Tyle czasu wystarczy aby krem całkowicie się wchłonął. Co do płynu, produkt użyteczny, skuteczny, dobrze oczyszcza, nie podrażnia a nawet łagodzi zaczerwienienia a do tego lekko pachnie winogronami.

Jeszcze 2 lata temu, idea wykonywania makijażu pędzlami była mi nieznana. Do podkładu używałam palców, do pudru dołączanej do produktu gąbeczki a do cieni zwykłej pacynki. Z czasem, gdy zaczęłam bardziej interesować się makijażem oraz jego tajnikami, do mojej kolekcji dołączały coraz to nowe pędzle. Zaczęłam od pędzli podstawowych - do podkładu, pudru oraz różu, a następnie stopniowo dokupowałam kolejne, do bronzera, rozświetlacza, korektora, brwi, eyelinera a także wiele różnych do wykonania makijażu oka -  do aplikacji, blendowania ( mniejszy, większy, z wąską końcówką ), do kącika a także dolnej linii rzęs. Jednak w tym poście najmniej istotna jest ilość pędzli, które posiadacie. Czy jest to jeden, czy dwadzieścia, wszystkie je trzeba pielęgnować.

Na samym początku do mycia pędzli używałam szamponu. Nigdy nie byłam wierna żadnej konkretnej firmie i nie widziałam różnic pomiędzy nimi. Pędzle były czyste, a to liczyło się dla mnie najbardziej. Po jakimś czasie, i paru postach na blogach, spróbowałam czyścić moje pędzle płynem do higieny intymnej. I bardzo mile się zaskoczyłam. Płyn, w przeciwieństwie do szamponu, domywał pędzle o wiele szybciej i był o wiele łatwiejszy do wypłukania. Do tego miał łagodny skład, co jest bardzo korzystne dla mojej wrażliwej skóry ze skłonnością do alergii. 

Niedawno zaczęłam myć pędzle mydłem ze nanosrebrem. Jest to zdecydowanie moje odkrycie tego roku. Choć z płynów do higieny intymnej byłam zadowolona, to czyszczenie pędzli tym właśnie mydłem spodobało mi się jeszcze bardziej. Pierwszą rzeczą jaką zauważyłam było to, ze włosie po myciu mydłem ze srebrem jest miększe i przyjemniejsze w używaniu. Dodatkowo, skład gwarantuje nam dokładną dezynfekcję włosia przez co możemy mieć pewność, że bakterie znajdujące się na naszej twarzy nie zostaną rozprzestrzenione wzdłuż i wszerz. 

Jako miłośniczka nowości, lubiąca testować wszelakiego rodzaju gadżety, skusiłam się na kupno popularnego w swoim czasie Brushegg'a. Nie jest to gadżet niezbędny a zwolenników ma tyle samo co i przeciwników. Ja natomiast używam go za każdym razem gdy myje pędzle i nie zamierzam z niego rezygnować.

Ostatnimi czasy skusiłam się na preparat przeznaczony właśnie do mycia pędzli. Nigdy nie używałam specjalnego w tym celu produktu, ale promocja w Rossmanie skłoniła mnie do zakupu. Niestety, produkt bardzo wysusza moją skórę, ma silny spirytusowy zapach i zdecydowanie nie doczyszcza pędzli w sposób, jakiego się spodziewałam. Pozostanę więc przy moich dotychczasowych sposobach.

Podróżowanie jest jedną z tych rzeczy, które kocham nad życie. Uwielbiam odkrywać nowe miejsca, smakować lokalne kuchnie i poznawać obyczaje mieszkających tam ludzi. Gdy fundusze oraz wolny czas pozwalają, z radością pakuję walizkę i wybywam poza Wrocław, choćby na kilka dni, gdzieś niedaleko. Jednak podczas tegorocznych wakacji udało mi się zaplanować dalszą podróż, o której rozmyślałam wiele lat. Dzisiaj chciałabym Wam pokazać co udało mi się zobaczyć i czego spróbować podczas tygodniowego urlopu na Sycylii.

Moja podróż rozpoczęła się od trasy Polskim Busem, z Wrocławia do Berlina a następnie samolotem EasyJet do samej Katanii. Tak samo wyglądał też powrót. Niestety związane to było z kilkoma godzinami czekania na lotnisku, ale koszty bezpośredniego lotu z Wrocławia, lub też innych Polskich miast były absurdalne w porównaniu do tego ile zapłaciłam za loty z i do Berlina. 7 godzin oczekiwania na autobus powrotny do Wrocławia były zdecydowanie jednymi z najbardziej stresujących godzin w moim życiu. W tym czasie, w odległości 6 godzin jazdy samochodem, trwał zamach terrorystyczny w Monachium a ja, pobudzona od ilości kofeiny, doszukiwałam się na lotnisku potencjalnych morderców. 

Sama Katania wywołała u mnie mieszane uczucia. Jest to miasto z wysokim procentem przestępczości, pozbawione koszy na śmieci a co za tym idzie brudne i zaśmiecone. W całej Katanii znajduje się tylko jeden park, gdzie można zaobserwować zieleń. Reszta krajobrazu to skały wulkaniczne, trawy oraz wyschnięte drzewa. W tym miejscy trudno liczyć na lazur i piękne piaszczyste plaże, ponieważ wszędzie znajdują się pozostałości po wybuchach Etny, czyli czarna, skamieniała lawa, na której mieszkańcy i turyści opalają się i zażywają kąpieli w Morzu Jońskim. Ze względu na skalisty grunt, nigdy nie widać jak głęboko sięga woda a pływać należy w specjalnych butach. Ma to oczywiście swój urok natomiast ja jestem zwolenniczką trochę innych krajobrazów.

Natomiast piękne, rajskie widoki, można zaobserwować w Taorminie, oddalonej od Katanii 2 godziny. Bilet w obie strony kosztuje 15 euro, dodatkowe 6 euro trzeba zapłacić za kolejkę, dzięki której można zwiedzić miasto a także wykąpać się w morzu. Taormina położona jest na ogromnej górze a kolejka jest codziennym środkiem transportu dla mieszkańców i turystów. My postanowiliśmy zwiedzić starożytny amfiteatr, z którego rozciągał się przepiękny widok na Etnę. Do tego ulica pomiędzy dwoma łukami, wypełniona sklepikami i knajpami a także obowiązkowa kąpiel w ciepłym morzu.

Etna, najwyższy i największy wulkan w Europie, do tego wciąż aktywny i co jakiś czas buchający lawą to punkt wycieczki, na który czekałam najbardziej. Jestem osobą, którą mało interesują stare kościoły i pozostałości zamków, nienawidzę muzeów i pomników. Dla mnie najważniejszymi punktami podczas wakacji są rzeczy naturalne, przyrodnicze jak własnie wulkany, jaskinie, niespotykane zwierzęta i rośliny. Od lat jednym z moich największych marzeń jest pływanie z delfinami i zobaczenie orki. Zdawałam sobie sprawę, że wycieczka na Etnę będzie kosztowna i ciężka, ale mimo to, zdecydowałam się. Bilet autobusowy w obie strony, z i do Katanii kosztował 6 euro. Następne 30 euro kosztowała kolejka, która z 2000 m.n.p.m wzniosła nas o 600 metrów w górę. Kolejnym etapem są busy, kosztujące 24 euro, jednak postanowiliśmy z tego zrezygnować, na rzecz własnych nóg. Nie doszliśmy bardzo wysoko, ale zaliczyliśmy jeden z większych, wciąż aktywnych kraterów, który na naszych oczach parował, tworząc ogromne chmury. Zebraliśmy kilka skał, nakupowaliśmy pamiątek z lawy a także zafundowaliśmy sobie kino 7D za 7 euro prawie doświadczając erupcji wulkanu. Etna nie jest to miejsce dla osób takich jak ja, palących i bez kondycji. Mimo zmęczenia i pyłu wulkanicznego na całym moim ciele ( plus białych Converse, które po Etnie nie są już białe - brawo ja! ) nie żałuję, bo było to niesamowite doświadczenie.

Jeden dzień urlopu spędziliśmy relaksując się na prywatnej plaży, do której dojazd z Katanii trwał około 2 godziny. Zdecydowanie było warto. Przepiękna, gorąca i lazurowa woda. Czysty i gorący piasek a do tego relaks z książką i pyszny soczysty arbuz na przekąskę. 

Jednym z najważniejszych i najciekawszych atrakcji dla mnie to smakowanie lokalnych smakołyków. Szampan z wódką brzoskwiniową, bruschetta i panini, gazowana woda z cytryną i solą, gelato i owoce morza to nie jedyne przysmaki, których spróbowałam. Do tego wszystkiego dochodzi makaron z sosem pomidorowym i bułką tartą, granita czekoladowa podawana z bułką (!), Corona pita z solą i cytryną, croissanty z białą i zwykłą nutellą, makaron z serkiem ricotta... mogłabym wymieniać bez końca. Uwielbiam kuchnię śródziemnomorską, włoską szczególnie, byłam więcej w samym środku raju. Udało Nam się także wziąć udział w całonocnej imprezie na plaży, w towarzystwie Włochów i sympatycznego Senegalczyka, z którym miałam okazję, po wielu latach, trochę porozmawiać po francusku, niestety już bardzo kulejącym w moim wypadku. 

A za doborowe towarzystwo oraz kłótnie na 3000 m.n.p.m dziękuję temu Panu :*.